شباهت جالب به جریان یک سیاهچاله در “دیوانه”

به گزارش ایسنا و به نقل از لایو ساینس، این سیاهچاله در مرکز یک کهکشان بیضوی به نام مسیه 87 قرار دارد که حدود 55 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. جرم سیاهچاله، اولین و تنها سیاهچاله ای است که 6.5 میلیارد برابر خورشید جرم دارد و جریان هایی از ماده کیهانی به نام جت های کهکشانی را ساطع می کند.

با استفاده از رصدخانه “آرایه بسیار بزرگ” (VLA) در هواپیمای سن آگوستین در نیومکزیکو، ستاره شناسان دریافتند که این جت های کهکشانی توسط یک میدان مغناطیسی مارپیچی هدایت می شوند. این میدان مغناطیسی از سیاهچاله مرکزی مسیه 87 حدود 3300 سال نوری امتداد دارد. این طولانی ترین میدان مغناطیسی کشف شده در یک جت کهکشانی است.

آلیس پاستو، نویسنده اصلی و ستاره شناس در دانشگاه مستقل ملی گفت: با گرفتن تصاویر واضح از کهکشان مسیه 87 در طول موج های مختلف، ما توانستیم برای اولین بار ساختار سه بعدی میدان مغناطیسی این جت را نشان دهیم. . مکزیک در بیانیه ای اعلام کرد. مواد داخل این جت یک مارپیچ دوگانه شبیه به ساختار سیاره را تشکیل می دهد.

محققان از رصدهای تلسکوپ آرایه ای بسیار بزرگ برای ردیابی قطبش امواج رادیویی ساطع شده از جت و همچنین نیروی میدان مغناطیسی بر روی قسمت های مختلف جت استفاده کردند.

قطبش یکی از مشخصه های اساسی امواج عرضی است که جهت نوسان موج در صفحه عمود بر جهت انتشار آن را نشان می دهد.

خوزه ام مارتی، یکی از نویسندگان مقاله و ستاره شناس دانشگاه والنسیا در اسپانیا می گوید: انتظار می رود میدان های مغناطیسی مارپیچی نزدیک به سیاهچاله ها باشند و نقش مهمی در هدایت ماده ایفا کنند. ما انتظار نداشتیم که چنین میدان مغناطیسی مارپیچی قوی تا این حد گسترش یابد.

در تصاویری که اخیرا توسط یک تلسکوپ آرایه ای بسیار بزرگ از گلکسی مسیه 87 گرفته شده است، مشاهدات نشان می دهد که مسیه 87 حدود 8000 سال نوری وجود داشته است.

مشاهدات جدید نشان می دهد که ناپایداری در جریان مواد در داخل جت می تواند باعث فشار زیاد در برخی مناطق شود و خطوط میدان مغناطیسی را فشرده و در فواصل طولانی گسترش دهد.

علاوه بر این، برهم‌کنش میدان مغناطیسی و جریان‌های فرار ماده در جت کهکشانی یک ساختار مارپیچ دوگانه را ایجاد کرده است، همانطور که در مسیح 87 نشان داده شده است.

خوزه ال گومز، ستاره شناس موسسه اخترفیزیک اندلس اسپانیا می گوید: مسیه 87 نسبتاً به ما نزدیک است و جت های آن بسیار قوی هستند، بنابراین یک هدف عالی برای مطالعات کهکشانی است. سیگنال هایی که این کهکشان به ما می دهد می تواند به ما در درک این رویداد مهم و رایج کیهان کمک کند.

یافته های محققان در The Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.

انتهای پیام/